meyvə

I

сущ.

1. фрукты (съедобные сочные плоды какого-л. дерева или кустарника). Təzə meyvə свежие фрукты, göy meyvə зелёные фрукты, sulu meyvələr сочные фрукты, yetişmiş meyvələr спелые фрукты, meyvə yığımı сбор фруктов, meyvə ilə təchiz etmək снабжать фруктами

2. плод:

1) сочная съедобная часть некоторых растений. Ağacın meyvəsi плоды дерева, meyvələrin yetişməsi созревание плодов, meyvələrin şəkərlənməsi засахаривание плодов

2) перен. результат, порождение чего-л. Zəhmətin meyvəsi плод своего труда, eşqin meyvəsi плод любви

II

прил.

1. фруктовый:

1) приносящий фрукты. Meyvə ağacı фруктовое дерево, meyvə bağı фруктовый сад

2) приготовленный из фруктов, с фруктами. Meyvə kompotu фруктовый компот, meyvə şirəsi фруктовый сок, meyvə cövhəri фруктовая эссенция

3) предназначенный для фруктов. Meyvə mağazası фруктовый магазин

2. плодовый:

1) приносящий съедобные плоды (о растениях)

2) приготовленный из плодов. Meyvə konservi плодовые консервы; meyvə şəkəri плодовый сахар (фруктоза), meyvə vermək плодоносить